باز دلم... هوای آن روزها را می کند... روزهایی که... بهانه ی شادیمان... یک عروسک بود... و بهانه ی بازیمان... تنها یک همبازی... و ما آن قدر غرق در بازی بودیم... که گویی تمامی دنیا ... در همان لحظه خلاصه می شد... مرزی نبود... میان خیال... و واقعیت. . . باز دلم... هوای آن روزها را می کند... روزهایی که... در صداقت معنا می شد... روزهای پاک کودکی... دلم... هوای آن روزها را می کند... هوای تو را... این خانه را...