امروز که محتاج توام جای تو خالیست امروز كه محتاج تو ام جای توخالی است فردا كه می آیی به سراغم نفسی نیست بر من نفسی نیست ، نفسی نیست در خانه كسی نیست نكن امروز را فردا بیا با ما كه فردایی نمی ماند كه از تقدیر و فال ما در این دنیا كسی چیزی نمی داند تا آینه رفتم كه در آن آینه هم جز تو كسی نیست من در پی خویشم به تو بر می خورم اما در تو شده ام گم كه به من دسترسی نیست نكن امروز را فردا دلم افتاده زیر پا بیا ای نازنین ای یار دلم را از زمین بردار در این دنیای وانفسا تویی تنها منم تنها نكن امروز را فردا ، بیا با ما ،‌ بیاتا ما امروز كه محتاج توام جای تو خالیست فردا كه میایی به سراغم نفسی نیست در این دنیای ناهموار كه می بارد به سر آوار به حال خود مرا مگذار رهایم كن از این تكرار سر آن كهنه درختم كه تنم غرقه ی برف است حیثیت این باغ منم خار و خسی نیست